มนุษย์ประเสริฐได้ด้วยการฝึก (ถ้าไม่ฝึกก็หาประเสริฐไม่)
ในฐานะที่บล็อกเกอร์ไม่ได้เป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงมาโดยคุณแม่พูดภาษาไทยคุณพ่อพูดภาษาอังกฤษใส่เราตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ หรือส่งเราเรียนโรงเรียนนานาชาติ โรงเรียนดังๆ ที่เน้นภาษาอังกฤษตั้งแต่เล็ก เป็นเพียงเด็กธรรมดาที่กว่าจะได้เรียนภาษาอังกฤษก็ปาไปปอห้าปอหกแถมครูก็ใช่ว่าจะเก่ง เรียนไปเรียนมาจนจบมหาวิทยาลัย แต่ทำไมยังไม่เก่งซักกะที น่าคิดนะ!!! ถ้านับเวลาที่เราอยู่ในห้องเรียนเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ ปอห้ายันจบมหาวิทยาลัยคิดแล้วมันเยอะจนน่าตกใจจริงๆ แต่ทำไม? เจอฝรั่งยังกลัวๆกล้าๆ ไม่มั่นใจเลย เพื่อนๆ เคยคิดวิเคราะห์กันบ้างไหม ?
จากการวิเคราะห์ของบล็อกเกอร์แล้วที่ผ่านมาสมองเราถูกยัดเยียดให้จำ แค่พอเอาตัวรอดได้ (สอบผ่าน) และไม่ได้นำมาใช้ เพราะภาษาเป็นศาตร์แห่งศิลป์ต้องอาศัยการฝึกฝนจนชำนาญต่อเนื่องจึงจะพริ้วไหว ราบลื่น ไม่ กระตุก กระตัก เอ่อๆๆ อ่าๆๆ
จึงอยากให้เพื่อนๆ มาเรียนภาษาอังกฤษแบบแนวทางที่เราสนใจกัน บล็อกเกอร์จะแนะนำสิ่งต่างๆ ที่บล็อกเกอร์สนใจและคิดว่าเพื่อนๆสนใจ รวมถึงประสบการณ์เกี่ยวกับการเรียนภาษาอังกฤษของบล็อกเกอร์เองมาเป็นไอเดีย รับรองน่าสนใจ และจะเน้นสอนวิธีตกปลานะครับ จะได้เอาไปตกกินเอง อยากให้คนไทยก้าวพ้นเส้นยากด้วยกัน
“Give a man a fish; you have fed him for today. Teach a man to fish; and you have fed him for a lifetime."
